In de geitensector zijn er door de bouwstop nauwelijks nieuwe trends als het om automatisering of arbeidsbesparing gaat. Toch zijn er wel wat ontwikkelingen, zoals een nieuw stalconcept op beton en een warmte-opwekkende potstal.

Als boeren plaats moeten maken voor bijvoorbeeld woningbouw of wegenaanleg, dan is (vergoeding op basis van) onteigening geen onoverkomelijk probleem, maar als het om natuur ging/gaat, dan ligt de zaak kennelijk heel anders.

Akkerbouwer Elwin Klijn uit Uithuizermeeden (GR) was een van de telers die een deel van hun penen voor een lucratieve prijs eerder konden afzetten.

De geitencoöperaties BGNN en CBM overwegen te fuseren. De Nederlandse geitenmelkmarkt is nu grotendeels in buitenlandse handen. Beide coöperaties vinden het hoog tijd voor een sterke Nederlandse geitenmelkcoöperatie.

De LNV-brieven over het stikstofbeleid en de toekomst van de landbouw zijn een voortzetting van het beleid sinds 2019. Perspectief is er nog steeds niet. Als dat al komt, zal dat na, maar vooral door de verkiezingen zijn.

Ik herinner me het einde van het jaar als een periode van relatieve rust en bezinning. Koeien op stal, voer onder zeil, schaatsen uit het vet. Op dit moment is het in de landbouw echter nog volop bal.

Het runnen van een geitenbedrijf vraagt om ondernemerskwaliteiten, efficiëntie-investeringen en het continu goed in beeld hebben van alle bedrijfsprocessen. Martien en zoon Giedo Indenkleef uit Altweerderheide (LB) hebben dat zeker in hun vingers.

De prijzen in Nederland rijzen de pan uit. De inflatie was in tijden niet zo hoog. Alles wordt duurder. Echt alles? Nou nee, voor de grondprijs ligt het wat genuanceerder. Er is zelfs reden om aan te nemen dat die prijs zal dalen.

Melkveehouderij-econoom Jelle Zijlstra van Wageningen UR onderzoekt samen met vijf boeren welk soort melkveehouderijen ze in de Noordelijke Kleischil, Groningen-West en het Fries Veenweidegebied in de nabije toekomst (2030) verwachten.

Met pijn in het hart lees ik steeds weer Kamerbrieven en rechtspraak over stikstof. Het is eigenlijk nooit goed nieuws. De rode draad van Kamerbrieven lijkt te zijn dat er steeds minder kan en dat er steeds meer maatregelen nodig zijn.