Opinie

Onze duinen floreren en zijn ons meest natuurlijke ecosysteem. Maar ze houden zich niet aan de doelen die Nederland heeft vastgelegd in het Natura 2000-beleid. En zo ontstaat er een bedacht probleem.

Als klein jongetje groeide ik op in Berkel en Rodenrijs. Een prachtig dorpje onder de rook van Rotterdam. Na schooltijd reden wij eerst langs de kas om ‘bakjes te papieren’. Twee pallets met houten kistjes moesten klaargezet worden voor de tomatenpluk.

Eindelijk droogt het land op en kan er wat gebeuren. Fijn om die eerste snede eindelijk binnen te kunnen halen en fijn dat de koeien dan eindelijk de wei in kunnen. Oempf! Dat wordt heel spannend voor de weidevogels.

Op moment van schrijven net weer 40 millimeter regen gehad. Je zou haast denken dat er iemand aan een regenkraan staat te draaien. Een jaar of drie geleden schreef ik een stukje dat er auto’s door de straten dreven in een stadje in de woestijnstaat Dubai.

Duurzame akkerbouw is niet nieuw: of je het nu natuurinclusief noemt, biologisch of regeneratief, de beweging ‘tegen’ de agro-industrie bestaat al net zolang als de agro-industrie zelf.

Niet vragen om ruimte of met een noodplan komen. Maar gewoon met een gedegen pakket maatregelen naar Brussel stappen. Dat volstaat om de mestcrisis binnen enkele weken te bezweren. De Nitraatrichtlijn biedt daar zelf de handvatten voor.