Melkveehouder Hurdegaryp vecht voor elk stukje grond

Wijmenga vindt dat de provincie haar afspraak moet nakomen om een ruim anderhalve hectare groot stuk grond nabij het spoor terug te geven. Dat had Wijmenga eerder in het kader van het centrale as-project aan Fryslân afgestaan. Volgens hem was daarbij de ‘keiharde’ afspraak gemaakt dat hij het stuk grond zou terugkrijgen als het niet nodig bleek. Later bleek dat de provincie het stuk grond in het kader van het extra sneltreinproject voor natuurcompensatie had gereserveerd. In ieder geval gaat de staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat(I&W) ervan uit dat ze het stuk grond voor natuurcompensatie kan gebruiken.
'Snoeihard laten vallen'
De raadsman van de staatssecretaris zei tijdens een rechtszaak in Den Haag nergens op zwart en wit een afspraak over de teruggave van het stuk grond aan Wijmenga te hebben gezien. Uiteindelijk bevestigde een woordvoerder van de provinsje dat ook. Volgens Wijmenga is dat typisch voor de provincie Fryslân: „Je maakt een afspraak met ze, maar als het mondeling is weten ze daar later niks meer van. En als het schriftelijk is kunnen ze het niet vinden, of weten er opeens niets meer van. Kortom, de provincie houdt zich niet aan afspraken.” Volgens de provinciewoordvoerder staat de afspraak nergens zwart op wit en betrokkenen zouden zich niets van een mondelijke toezegging herinneren. De raadsman van de staatssecretaris zei de provincie eigenlijk veel te lief te vinden voor Wijmenga. „De provincie had Wijmenga veel eerder snoeihard moeten laten vallen. Die maakt nu nog steeds om niet gebruik van de 1,6 hectare terwijl dat al jaren in eigendom van de provincie is. De provincie geeft zo geen duidelijkheid aan de veehouder.”
Mest
Overigens behandelde de Raad van State bezwaren tegen het zogenoemde reparatiebesluit rond het extra sneltreinproject. Afgelopen februari gaf de Raad de staatssecretaris in een tussenuitspraak opdracht opnieuw onderzoek te doen naar gevolgen van het project voor het melkveebedrijf van Wijmenga. Dat was eerder niet goed gedaan. Er kwam een nader onderzoek. Maar daarin concludeerde een agrarisch taxateur dat Wijmenga’s melkveehouderij nauwelijks nadeel heeft van het verlies van 1,6 hectare grond. Bovendien zou hij daarvoor financieel eerder al gecompenseerd zijn. Wijmenga ontkende dat met klem. Volgens hem is het stuk grond veel belangrijker voor het bedrijf dan de taxateur heeft berekend.„Het is een stuk grond dat op zo’n 300 meter afstand van mijn bedrijf ligt. Dat is voor mijn bedrijfsvoering van veel grotere waarde dan een groter perceel op 15 kilometer afstand. Ik kan mijn koeien daar makkelijk beweiden en ik kan er met een slang mest kwijt. Bovendien heb ik voor de nieuwe provinciale weg ook al 25 hectare ingeleverd. ’
95 hectare
De Raad van State twijfelde ook of Wijmenga zo’n groot nadeel krijgt als hij de 1,6 hectare niet terug krijgt. „Als ik zie dat uw grondareaal de laatste jaren van 73 naar 95 hectare is gegroeid, lijkt me niet dat uw melkveebedrijf er op achteruit is gegaan”, aldus rechter en staatsraad Ben Schueler. Toch bleef Wijmenga erbij dat hij de 1,6 hectare niet kan missen en dat Fryslân zich aan haar afspraken moet houden. Het argument dat het perceel zo hard nodig is voor natuurontwikkeling kan de veehouder ook niet goed plaatsen. „Ik heb in het verleden al twee natuurgebiedjes aan de provincie verkocht. Die zijn nu vernield, er is niets van over. Zoveel houdt Fryslân van de natuur. Al die kleine natuureilandjes in het agrarisch gebied zijn erg belangrijk, maar de provincie veegt ze weg. Wat helpt dat, zo’n stukje natuur langs het spoor.” In ieder geval gaat de Raad van State uitzoeken of er al dan niet zwart op wit een afspraak is gemaakt over het stuk grond van Wijmenga en of het tracébesluit voor de extra sneltrein al dan niet definitief kan worden goedgekeurd.
Tekst: Jan van Ommen
Beeld: Ellen Meinen Agrio Archief