Geen hoogwaardige poters langs 'bruinrotsloot'
Een deel van de percelen van Claassen grenst aan het Reitdiep, een rivier die van de stad Groningen naar het Lauwersmeer loopt. Het water in deze stroom is besmet met de bruinrotbacterie. En dat baart de pootgoedteler zorgen. De teler is scherp op bruinrot. Het beregenen van zijn pootaardappelen doet hij bijvoorbeeld al heel lang niet meer. „Toen het advies kwam om geen oppervlaktewater meer te gebruiken, ben ik daar direct mee gestopt. Daarmee sluit je al een heel groot risico uit.” Wat altijd een risico blijft, is hoogwater in de sloten na zware buien. „Een bui van 100 millimeter houd je niet tegen. Deze tijd van het jaar is dan ook het gevaarlijkst voor aardappeltelers.” Zeker als sloten niet helemaal schoon zijn en er veel riet staat, neemt de kans op overstroming naar het naastgelegen perceel toe.
Potentieel risico verkleinen
Vorig jaar heeft Claassen voor het eerst gewerkt met een aparte strook langs het Reitdiep: geen hoogwaardig pootgoed (stammen en de hogere klassen waarvan de nateelt is bestemd voor de teelt van pootgoed) meer te telen in een brede strook langs met bruinrot besmette watergangen.. Heeft het veel aanpassingen gevergd? „Het is te doen”, zegt hij. Claassen is niet de enige teler die een dergelijke werkwijze hanteert langs watergangen die zijn besmet met bruinrot. Maar hij zou willen dat het nog breder zou worden opgepakt in de sector. „In het telen langs watergangen met bruinrot zit echt een potentieel risico. En hiermee kunnen we dat verkleinen.”
Maar hoe groot is nu het risico op een bruinrotbesmetting in aardappelen? Slaat de teler hier niet mee door? Nee, vindt hij stellig. „Ook al is het risico nog zo klein, het is een zinvolle manier om de risico’s te verkleinen. Ik heb nu het gevoel dat ik alles doe wat in mijn mogelijkheden ligt om een besmetting te voorkomen, of in ieder geval de risico’s op insleep zo klein mogelijk te maken.”
Lees het volledige interview met Anselm Claassen in het vakblad Akkerwijzer van zaterdag 22 september
