Column: Het platteland is geen decor - de toekomst wordt geschreven zonder ons

Maar, wat ontbreekt, is het meest fundamentele: de boer als voedselproducent. Het platteland als productieve motor. Een leefgebied waar gewerkt wordt aan de toekomst van Nederland. Die visie ontbreekt. En dat is niet alleen pijnlijk, maar ook gevaarlijk.
Een land zonder boeren is een land zonder toekomst
Want wie denkt dat Nederland zichzelf kan voeden zonder boeren, leeft in een illusie. Onze sector staat niet stil. We produceren voedsel van wereldklasse met minimale input en steeds minder impact. We gebruiken technologie, data, precisielandbouw en slimme kringlopen. We dragen bij aan energietransitie, landschapsbeheer én biodiversiteit – vanuit de praktijk, niet vanaf de tekentafel.
We zijn geen overblijfsel van vroeger, geen hindernis voor de toekomst. We zijn de toekomst. Of kunnen het zijn – als we onze plek durven opeisen.
Stop met je verontschuldigen
Toch laten we ons te vaak de mond snoeren. Omdat we moe zijn van het verdedigen. Omdat we zijn weggezet als probleemsector. Omdat we zijn gaan geloven dat ‘minder’ automatisch ‘beter’ betekent. Maar het is tijd dat we dat patroon doorbreken. We moeten stoppen met ons verontschuldigen voor ons bestaan.
Niet iedere boer hoeft activist te zijn. Maar iedere boer moet weten wat hij waard is. We zijn vakmensen. Ondernemers. Hoeders van voedselzekerheid, landschapskwaliteit en leefbaarheid. Het platteland is geen decor. Het is infrastructuur. Het fundament onder een veerkrachtig Nederland.
Claim je plek in het verhaal van Nederland
Als we ons niet uitspreken, wordt ons beeld ingevuld door anderen. En dan blijft er weinig over: weilanden zonder boeren, windmolens zonder draagvlak, natuur zonder nabuurschap. Daarom moeten we nú onze plek terugpakken. In het beleid. In de beeldvorming. In het verhaal van Nederland 2040.
De toekomst van dit land begint niet in de stad. Die begint bij ons. Op het erf.
Tekst: Wija Koers
Beeld: Ellen Meinen