Opinie: Communicatielessen

Opvallend is hoe de twee kampen in eigen cirkeltjes ronddraaien. Zowel het platteland als de stad wentelen zich in hun eigen gelijk, waarbij aan de lopende band adviezen, visies en vergezichten worden gelanceerd. Niet zelden gaat het hierbij om ‘oude wijn in nieuwe zakken’. Nieuwe namen voor bestaande, vaak eeuwenoude landbouwtechnieken staan borg voor een eindeloze stroom aan nieuwe rapporten: het businessmodel van onderzoeks- en adviesorganisaties.
Het taalgebruik is wollig, langdradig en wordt vaak gepreekt voor eigen parochie. De stad en het platteland spreken een andere taal – theorie versus praktijk – en hebben het vooral over elkaar. De locaties waar representanten namens stad of platteland elkaar ontmoeten zijn zonder uitzondering prachtig: congrescentra en theaters zijn het podium voor intimi. Een bereik bij het grote publiek ontbreekt echter.
Een nieuwe politieke werkelijkheid dient zich aan. Dit is de tijd van doen. Dat komt goed uit, nu er volgens het hoofdlijnenakkoord van de nieuwe coalitie stevig gaat worden bezuinigd op de beleidsambtenaren. Het is tijd voor duidelijkheid én uitvoering.

Realiteitszin betekent dat groene idealen worden gepaard aan wat haalbaar is. Hoe vervelend dit ook mag klinken, geld is hierbij het krachtigste instrument. Dus nú vertrouwen geven aan blijvende boeren, tuinders en vissers, en significant belonen op basis van bestaande, al aantoonbare natuur- en biodiversiteitsinspanningen. De benodigde informatie wordt ieder jaar al via de Gecombineerde Opgave vastgelegd. Op basis hiervan kunnen blijvers investeren in innovaties die bijdragen aan natuurherstel, minder emissie of meer biodiversiteit. Dus alsjeblieft niet nog meer onderzoeken en adviesrapporten, maar uitvoerende ambtenaren die ervoor zorgen dat geld daar landt, waar het het meest effectief is: bij boeren, tuinders en vissers die niet alleen zorgen voor voedsel, maar ook voor groene en blauwe diensten.
De beschikbaarheid van voedsel is allerminst vanzelfsprekend, getuige de naamswijziging van het ministerie, waarbij voedselveiligheid is veranderd in voedselzekerheid. Dit begint met bewustwording van de werkelijke waarde van voedsel met een stimulerende rol van de overheid: de hantering van een laag btw-percentage op gezond voedsel en de stimulering van voedselinnovaties. Voedsel wordt gewaardeerd op basis van true value, vertaald in true pricing. De voedselprijs wordt hierbij vastgesteld aan de hand van werkelijke opbrengsten en werkelijke kosten, dus met inbegrip van de impact van de productie op de omgeving, milieu en natuur.
Tafelgesprekken en publieke aandacht voor deze voedselinnovaties van het platteland én de stad dragen positief bij aan deze bewustwording en werken depolariserend. Laten we samen trots zijn op gezonde voedselmakers van het platteland én in de stad, door het te laten zien en massaal met elkaar te delen. Het kan wél!

Wim Groot Koerkamp,
oprichter ReMarkAble, mede-oprichter BBB, oprichter AAN TAFEL!